Varda Space Industries streeft naar een toekomst waarin productie in een baan om de aarde niet alleen mogelijk is, maar ook voorspelbaar en economisch haalbaar. CEO Will Bruey voorziet binnen tien jaar een scenario waarin gespecialiseerde ruimtevaartuigen regelmatig uit een baan om de aarde neerdalen en gefabriceerde farmaceutische producten als vallende sterren afleveren. Hij beweert dat het binnen vijftien tot twintig jaar goedkoper zou kunnen zijn om een arbeider een maand lang in een baan om de aarde te sturen dan hem op aarde te houden. Dit is geen sciencefiction; Varda heeft het kernconcept al gedemonstreerd en is daarmee pas de derde commerciële entiteit geworden die met succes materialen uit de ruimte haalt, naast SpaceX en Boeing.
Het kernconcept: productie in microzwaartekracht
Het voordeel van productie in de ruimte ligt in de microzwaartekracht. Op aarde interfereren krachten zoals sedimentatie met de precieze kristalvorming. In een baan om de aarde verdwijnen deze krachten, waardoor Varda nauwkeurige controle krijgt over de kristallisatie, wat leidt tot superieure medicijnzuiverheid, stabiliteit en houdbaarheid. Hoewel het proces niet snel is – de farmaceutische productie kan weken of maanden in beslag nemen – rechtvaardigen de potentiële voordelen de tijdsinvestering.
Varda’s W-1-capsule, een klein conisch ruimtevaartuig, brengt de eindproducten terug naar de aarde. Het maakt zich los van een gastruimtevaartuig en stort zich bij Mach 25 door de atmosfeer, beschermd door een hitteschild gemaakt van door NASA ontwikkeld materiaal, voordat het een parachute inzet voor een zachte landing.
Van proof of concept naar schaalbaar bedrijf
Het bedrijf is geen nieuwe medicijnen aan het uitvinden; het verfijnt bestaande. Bristol Myers Squibb en Merck hebben al farmaceutische kristallisatie-experimenten uitgevoerd op het ISS, wat de haalbaarheid heeft bewezen. Varda richt zich op het bouwen van de infrastructuur voor betrouwbare, herhaalde productie op commerciële schaal.
Het keerpunt was de voorspelbaarheid van ruimtelanceringen. In tegenstelling tot het verleden, toen de toegang tot de ruimte ‘liften’ vereiste, zijn lanceringen nu boekbaar en betrouwbaar. Gecombineerd met kant-en-klare ruimtevaartuigbussen van bedrijven als Rocket Lab kan Varda zijn productiecapsules integreren in een direct beschikbare infrastructuur.
De “Seven Domino”-theorie: voortdurende vraag naar lanceringen
Het bedrijfsmodel van Varda verschilt van traditionele satellietoperatoren. SiriusXM, DirecTV en zelfs Starlink bouwen constellaties die een initiële investering in lanceringen vergen, maar die niet voortdurend moeten worden aangevuld. Varda creëert echter een vraaglus: productie vereist lanceringen, en een grotere vraag naar medicijnen betekent meer lanceringen.
Deze schaalbaarheid komt ten goede aan aanbieders van lanceringen door het creëren van voorspelbare, groeiende vraag, waardoor de kosten per lancering omlaag gaan. Bruey schetst de ‘zeven domino’-theorie: herbruikbare raketten (klaar), productie in de ruimte (bewezen), klinische proeven (volgende stap), een feedbackloop van schaalvergroting en kostenreductie, economische levensvatbaarheid voor meer medicijnen, en uiteindelijk een kosteneffectieve prikkel om werknemers in een baan om de aarde te sturen voor productie.
Regelgevende hindernissen en hypersonisch testen
Het vroege succes van Varda verliep niet zonder uitdagingen. De eerste capsule werd gelanceerd in 2023, maar bleef zes maanden in een baan om de aarde hangen vanwege vertragingen in de regelgeving. De Utah Test and Training Range, ontworpen voor militaire tests, was niet uitgerust om prioriteit te geven aan commerciële terugkeer. Varda zette door en verlegde de grenzen van de regelgeving totdat de FAA het de eerste Part 450-exploitantlicentie verleende, waardoor herhaalde terugkeer mogelijk werd zonder volledige herindiening van de veiligheidsdocumentatie.
Deze ervaring leidde tot een bijzaak: hypersonisch testen. Er zijn maar weinig omgevingen die de extreme omstandigheden van de atmosferische terugkeer van Mach 25 nabootsen. Varda biedt zijn capsules nu aan als platform voor het Air Force Research Laboratory en andere instanties om materialen, sensoren en apparatuur in reële omstandigheden te testen tegen een fractie van de kosten van speciale testvluchten.
Financiering en toekomstperspectieven
Beleggers steunen de visie van Varda. Het bedrijf heeft 329 miljoen dollar opgehaald, bestemd voor de uitbreiding van zijn farmaceutische laboratorium en het inhuren van structurele biologen en kristallisatiewetenschappers om aan complexere moleculen te werken, waaronder biologische geneesmiddelen zoals monoklonale antilichamen.
Hoewel er nog steeds aanzienlijke hindernissen bestaan, suggereert het traject van Varda dat de ruimtevaartindustrie zich voorbij het domein van speculatie beweegt. Als de voorspellingen van Bruey uitkomen, zou de toekomst van de farmaceutische productie wel eens in een baan om de aarde kunnen zijn, waardoor niet alleen de ruimtevaartindustrie, maar ook de economie van de productie zelf opnieuw vorm zal krijgen.
