Interne documenten van Meta, het moederbedrijf van Facebook, Instagram en WhatsApp, onthullen een zorgwekkende trend: de socialemediagigant verdient jaarlijks miljarden dollars aan advertenties die verband houden met oplichting en de verkoop van verboden producten. De niet eerder gerapporteerde documenten, die zich uitstrekken van 2021 tot dit jaar, leggen een systeem bloot waarin Meta verwachtte maar liefst 10% van haar jaaromzet, ongeveer 16 miljard dollar, te verdienen via frauduleuze e-commerceprogramma’s, investeringsfraude, illegale online casino’s en de promotie van verboden medische goederen.
Schaal van het probleem
De enorme hoeveelheid twijfelachtige reclame is onthutsend. Uit een document uit december 2024 blijkt dat de platforms van Meta dagelijks naar schatting 15 miljard oplichtingsadvertenties met een hoger risico vertonen. Deze advertenties worden door Meta’s eigen interne waarschuwingssystemen gemarkeerd als mogelijk frauduleus. Deze advertenties dragen aanzienlijk bij aan de inkomstenstroom van Meta, waarbij het bedrijf alleen al uit deze categorie jaarlijks ongeveer $ 7 miljard binnenhaalt.
Risicotolerantie: een berekende strategie
Wat vooral opvalt is Meta’s drempel voor interventie. Uit de documenten blijkt dat het bedrijf adverteerders alleen verbiedt als zijn geautomatiseerde systemen een zekerheid van 95% op frauduleuze activiteiten voorspellen. Als de zekerheid lager is, maar nog steeds mogelijke oplichting suggereert, verbiedt Meta de adverteerder niet volledig. In plaats daarvan worden de advertentietarieven verhoogd, waardoor de adverteerder effectief wordt gestraft, terwijl hij nog steeds winst uit zijn aanwezigheid haalt. Deze aanpak suggereert een berekende strategie waarbij Meta prioriteit geeft aan inkomsten boven agressieve fraudepreventie.
Gepersonaliseerde reclame en blootstelling aan oplichting
De risico’s die aan deze aanpak zijn verbonden, worden nog verergerd door het advertentiepersonalisatiesysteem van Meta. Dit systeem levert advertenties op basis van gebruikersinteresses, wat betekent dat degenen die op twijfelachtige advertenties klikken, er waarschijnlijk meer van zullen zien. In wezen kunnen Meta’s eigen algoritmen een feedbackloop creëren, waardoor gebruikers worden blootgesteld aan steeds schadelijkere inhoud op zoek naar hogere advertentie-inkomsten.
Interne projecties en kwantificering van misbruik
De documenten weerspiegelen de inspanningen van Meta om de omvang van het misbruik op haar platforms te kwantificeren en de potentiële impact van strengere maatregelen af te wegen. Deze interne beoordelingen, samengesteld door teams uit de financiële, lobby-, engineering- en veiligheidsdivisies van Meta, brengen een aarzeling aan het licht om frauduleuze reclame aan te pakken op manieren die de financiële prestaties van het bedrijf aanzienlijk kunnen beïnvloeden.
Gebrek aan regelgevend toezicht
De situatie benadrukt een breder probleem: het gebrek aan robuust regelgevend toezicht in de online advertentie-industrie. Sandeep Abraham, een voormalig veiligheidsonderzoeker en fraude-onderzoeker van Meta, verklaarde dat als toezichthouders niet zouden tolereren dat banken profiteren van fraude, ze dit ook niet zouden moeten tolereren in de technologiesector. Dit onderstreept de noodzaak van meer toezicht op digitale advertentiepraktijken om consumenten te beschermen en het vertrouwen in online platforms te behouden.
Meta’s reactie
In reactie op de beschuldigingen betoogde een woordvoerder van Meta dat de documenten een ‘selectieve kijk’ bieden en ‘Meta’s benadering van fraude en oplichting vertekenen’. Het bedrijf houdt vol dat zijn interne projectie een ‘ruwe en overdreven inclusieve’ schatting was en weigerde een bijgewerkt cijfer te geven. Meta beweert dat het “fraude en oplichting op agressieve wijze bestrijdt” en benadrukt een vermindering van 58% in gebruikersrapporten van oplichtingsadvertenties wereldwijd in de afgelopen 18 maanden, naast de verwijdering van meer dan 134 miljoen stukjes oplichtingsadvertentie-inhoud tot nu toe in 2025.
Uiteindelijk roepen deze onthullingen serieuze vragen op over Meta’s inzet voor gebruikersveiligheid en de ethische implicaties van het voorrang geven aan winst boven de bescherming van zijn miljarden gebruikers tegen online oplichting en illegale goederen.
De onthullingen schetsen een complex beeld van een bedrijf dat worstelt met de uitdaging om zijn financiële belangen in evenwicht te brengen met zijn verantwoordelijkheid om gebruikers tegen schade te beschermen. Hoewel Meta beweert fraude actief te bestrijden, suggereren de interne documenten een systeem waarin het nastreven van winst onbedoeld schadelijke praktijken mogelijk maakt en in stand houdt.
